IJsselstein is een mooi groen stadje. Behalve dat we veel fruit in het openbaar groen hebben, groeien er ook ‘invasieve exoten’. Dat zijn gewassen die vaak via import van materialen uit verre regio’s (exoten) meeliften en soms zo goed settelen dat ze de inheemse planten en struiken, die hier van oorsprong groeien, verdringen. Dat heet invasief. Een recente veel genoemde invasieve exoot is de ‘Japanse Duizendknoop’.
In IJsselstein groeit deze ook. Op het oog een normale struik, maar schijn bedriegt. De Japanse duizendknoop is zo enorm sterk dat deze dwars door betonnen funderingen van gebouwen en bruggen heen kan groeien. Ik heb diep respect voor hoe vernuft de natuur is, maar tegelijk is het vooral niet handig in onze menselijke maatschappij aangezien het voor tonnen aan schade kan veroorzaken.
Vele gemeenten zitten met handen in het haar hoe deze te bestrijden, want uitgraven tot meter diep en zelfs het gif ‘roundup ‘helpt niet. Hij komt gewoon weer terug en voedt zich zelfs met gif. in Duitsland en de VS wordt deze aangeplant om terreinen te ontgiften. En nog zo’n stukje natuurlijke slimheid: een stengel bestaat uit meerdere losse holle compartimenten die je af kan breken. En elk apart stukje stengel kan weer tot een nieuwe struik uitgroeien. Daarom is het beleid van RMN om het maaisel apart af te voeren, om verdere verspreiding te voorkomen. Helaas gebeurt dit niet altijd even zorgvuldig, dus we hopen dat de uitvoerders hier nog een stap in gaan maken.
Kunnen we als inwoner nog een bijdrage leveren aan het indammen dan deze invasieve exoot? Ja dus. Hij blijkt nog een leuke eigenschap te hebben; het is familie van de rabarber en eetbaar. De smaak blijkt zelfs nog wat zachter te zijn De jonge stengels in het voorjaar zijn het lekkerst en bevatten veel vitamines en mineralen. Dus niet kweken of vermeerderen! Dat doet hij zelf al meer dan genoeg. If you cant beat it, eat it!
