In december 2017 schreef ik een column over Boom. Onze kerstboom uit 2008, die vele jaren daarna rond Kerst te gast was in onze huiskamer dankzij een terugkerende plek in de gemeentetuin. Tot in 2012. Dan boet Boom behoorlijk aan kracht in en laten we Boom voortaan in de gemeentetuin staan. Daar staat Boom inmiddels weer te pronken, groot gegroeid maar wel heel alleen. Daarom deed ik vorig jaar december de oproep: 'Kerstbomen van IJsselstein, verenigt u in de gemeentetuin!'
Vanaf januari is Boom niet langer meer alleen!
Wim reageert. Samen willen we zijn Boompje - inderdaad familie van - begin dit jaar illegaal een plaatsje geven in de gemeentetuin. Helaas is op het moment suprême het tuinhek dicht en wijken we stiekem uit naar het aangrenzende kerkhof. Boompje heeft niet veel wortels, maar we zorgen goed voor 'm, zodat hij zelfs de strenge vorst doorstaat. Vooral dankzij onze regelmatige bezoekjes en liefdevolle aansporingen denken we. We zien zelfs wat groene naalden aan zijn takken.
Het kerkhof zal een voorteken geweest zijn, want nadat de eerste naalden vallen, treffen we eind april een totaal bruin Boompje aan. Dat is even slikken. Onze liefde en verzorging bleken toch niet voldoende. Vanuit de verte kijkt Boom toe. Ook hij heeft het er moeilijk mee. Niet alleen heeft hij weer een familielid verloren; hij moet het ook nog eens in zijn eentje verwerken.
Maar er is hoop! Op verzoek van Klimaatneutraal IJsselstein stelt de gemeente opnieuw een kerstbomen-retour-tuin beschikbaar. In januari kunt u uw kerstboom in de buurt van Boom gaan planten! Het is dat kerstbomen niet kunnen handen wrijven, maar ik geloof toch dat ik Boom genoeglijk wat takken over elkaar zag schuiven toen ik hem hierover inlichtte.
>> Kerstboom aanmelden voor deze logeerpartij? Kijk dan op deze pagina.