Achter de wolken schijnt de zon. Hoewel: dit spreekwoord voelt in deze tijd als de ver-van-mijn-bedshow wanneer je zelf of een dierbare genadeloos bent getroffen door het coronavirus.

Bijna zeven uur. De wekker hoeft niet te gaan, want het is mijn vrije dag. Mijn ogen zitten nog halfdicht en uitslapen staat op de planning. Ik maak even een tussenstop op het toilet om wat slokjes water drinken. Nog slaperig draai ik de kraan open. Geen water.

Ik moet het rustiger aan doen van de dokter. Gedurende zes dagen koorts had ik genoeg tijd om te bedenken hoe. Ik zou minder 'ja' gaan zeggen tegen alle leuke dingen die op mijn pad komen. Ik zou me niet meer haasten, ook al heb ik tijdnood. En ik zou meer gaan bankhangen en televisiekijken.

Op de fiets appen op je mobiel mag niet meer. Maar al fietsend een fietsapp op je mobiel actief inzetten dat mag dan weer wel. Sterker nog; het wordt zelfs door de provincie Utrecht gepromoot. Al fietsend kun je punten scoren om voor korting te sparen. Dat klinkt niet alleen grappig: het blijkt ook echt waar te zijn.

Tijdens de bijeenkomst over de snuffelfietsmeetkastjes, waarbij al fietsend de luchtkwaliteit wordt gemeten, was er een spreker van de provincie aanwezig die ons informatie gaf over het nieuwe 'Ikfiets'-project.

Ik hoorde van een leuk project; de 'snuffelfiets', want de provincie Utrecht is benieuwd hoe schoon de lucht in ons gebied is. Er zijn speciale luchtmeetkastjes met uitgebreide software ontworpen, waarmee fijnstof, temperatuur, luchtvochtigheid en hobbels in de weg gemeten kunnen worden. Inmiddels rijden er 500 kastjes rond. Vanuit KNIJ hebben we ons ook aangemeld en binnen paar dagen hadden we al een wachtlijst met geïnteresseerde fietsers, zodat er nu 30 IJsselsteiners meerijden.

Je haar wassen met een blok shampoo? Toen ik zo'n groen blok voor het eerst zag liggen sprak het me niet zo aan.

Maar ik hoorde dat het geen gewone zeep is maar échte shampoo qua ingrediënten en bereidingswijze. En dat zo'n shampooblok drie flessen shampoo bespaart. Omdat deze shampoo gemaakt werd door de IJsselsteinse Mevrouw Soapz en ze ook gebruik maakt van IJsselsteinse, onbespoten verse kruiden in haar verzorgingsproducten, vond ik dat ik het op zijn minst eens moest uitproberen.

De feestdagen zijn weer voorbij, het nieuwe jaar is alweer een paar weken oud en mijn goede voornemens hangen uitdagend op mijn prikbord. Binnen drie weken zat ik al op mijn streefgewicht en daar hoefde ik weinig voor te doen.

Een week flink ziek zijn met hoge koorts zorgden er helaas voor dat de kerstdissen en de oliebollen aan me voorbij trokken en dat ik wat kilootjes kwijtraakte. Cruijff zou hebben gezegd: 'Ieder nadeel hep ze voordeel'. Ziek in bed denk ik eraan hoe het zover heeft kunnen komen en ik maak goede voornemens: 2020 staat in het teken van rust, regelmaat en reinheid.

Na ruim anderhalve maand tussen de steigers geleefd te hebben zijn de grootste klussen voor de verduurzaming van onze huurwoning klaar. Hier en daar wordt nog wat werk afgerond, maar binnenshuis kan het weer aardig normaal bewoonbaar worden gemaakt. Een enorme verademing.

Onze particuliere woningbouwvereniging is begonnen met een groot verduurzamingsproject in onze woonwijk. Huizen zijn ingepakt met steigers, het dak eraf en meerdere teams zijn - in logische volgorde, hard aan het werk. Petje af voor de coördinatie.

Onze wijk wordt verduurzaamd. Vanuit de particuliere woningbouwvereniging wordt een groot aantal huurhuizen van kruipruimte tot dak geïsoleerd. Ingepakt in een isolerend jasje. De communicatie rondom de uitvoering van het project is goed. Er is een informatieavond voor elk huishouden en alles wordt tot in de puntjes zorgvuldig uitgelegd, waarbij alle betrokken bedrijven met hun materialen aanwezig zijn.

Bij groen denken we in december vooral aan kerstgroen, maar terugkijkend op 2019 stond er genoeg 'gewoon' groen in de spotlight. Zo bracht de column 'Dronken maaien', over gefaseerd maaien om een bloemenberm te creëren, heel wat reacties teweeg. Vooral over het armoedige beeld van het groen in IJsselstein. Waar voorheen een sfeervolle 'groene stad' gewoon was, is dat tegenwoordig geen vanzelfsprekendheid meer. Het effect van jaren fors bezuinigingen op onderhoud van openbaar groen is inmiddels voor iedereen zichtbaar.

De goedheiligman heeft weer voor veel gezelligheid gezorgd. De familie kwam weer eens met z'n allen bij elkaar en iedereen stond bij de Sint even in het licht. Het had ook een andere kant. Er werd veel gegeven. Nu mag je een gegeven paard niet in de bek kijken, maar - hoe zal ik het netjes zeggen - de meeste van mijn cadeautjes stonden niet op mijn verlanglijstje… Zucht.

Vorig jaar hadden we ons eerste kerstboomlogeerjaar. De eerste zaterdag na de jaarwisseling werden de kerstbomen gebracht om te herplanten. Erg leuk en gezellig. Kinderen hadden hun logeerboom een naam gegeven en hielpen enthousiast mee. Sneu werd het toen de bomen uit hun pot werden gehaald. Veel bomen bleken gewoon afgezaagde stomp te hebben.

Soms geven duurzame stappen ook wel lekkere weerstand bij me. Ik had als gadget wat douchezandlopers gekregen en eigenlijk werd ik daar opstandig van.
Drie minuten douchen via een zandloper. Mijn douche genietmoment voel ik al acuut wegfloepen.

Als je dag en nacht van elkaar verschilt qua opvattingen over spullen, opruimen en schoonmaken en je houdt het dan toch al 40 jaar met elkaar vol, dan kun je wel stellen dat er liefde in het spel is. Ooit moest ik iedere week zijn sokken onder het bed vandaan trekken. Tegenwoordig wast hij ze zelf. De onderkant van een wc-bril zie je niet, dus die sloeg hij bij het schoonmaken gemakshalve maar over. Mijn voorzichtig geformuleerde feedback: “Ben je het nou alwéér vergeten, @#&%$!”, werd me niet in dank afgenomen.