Binnen ons KNIJteam hebben we daar wel mooie gesprekken over. Voor mij geldt dat duurzaamheid verder gaat dan cijfers over energieopwekking. Jaren geleden zei Hans Lappee tijdens een afscheidspeech; dat we verbonden zijn met elkaar. Dat de traan op onze wang van vandaag op een ander moment een regendruppel in Brazilië kan zijn. Die is best blijven hangen. Als we daar vaker aandacht aan besteden dat alles verbonden is met elkaar en alles met elkaar samenhangt. In wat voor wereld willen we leven? En als wij zelf realiseren wat voor ons van waarde is, heeft dat ook effect op alles wat leeft.

In overvloed delen

Dat gaat ook over hoe we omgaan met onszelf en met elkaar. Als we respectvol met onszelf omgaan, met onze naasten en met alles wat leeft, dan zou onze eigen leefomgeving best een fijne, stabiele en voedende plek zijn. Ik ken best wat mensen hier in onze leefomgeving die zo leven. Dat je het licht in de ogen gunt bij de ander, ze echt ziet. Dat er in overvloed gedeeld wordt. De een plukt appels, de ander bakt er appeltaart van en deelt. De een doet kleding weg, de ander is er blij mee. Helpen met het aansluiten van een regenton. Een luisterend oor. Het bundelen van krachten en kwaliteiten.

Zo is één plus één meer dan twee. Dat maakt een gemeenschap sterk. Lokale veerkracht wordt dit genoemd. Hiermee zijn we minder afhankelijk van wat er verder weg al dan niet gebeurt. Echt duurzaamheid in het dagelijks leven. Gewoon in het hier-en-nu, met onze voeten in de klei.
Het zit vaak in de kleine dingen, we hoeven het alleen maar te zien …